قسمت دوم و پایانی:رایانش ابری
دوستان و سروران عزیز،در قسمت اول رایانش ابری با مفاهیم اولیه،اصول کار و همچنین مزایای رایانش ابری آشنا شدیم.این ک با قسمت و پایانی از پردازش های ابری با ما همراه باشید.
تاریخچه
پیدایش مفاهیم اساسی رایانش ابری به دهه ۱۹۶۰ بازمی گردد. زمانی که جان مک کارتی اظهار داشت که «رایانش ممکن است روزی به عنوان یکی از صنایع همگانی سازماندهی شود». تقریباً تمام ویژگیهای امروز رایانش ابری (تدارک الاستیک، ارائه به صورت یک صنعت همگانی، برخط بودن و توهم دسترسی به عرضه نامحدود) به همراه مقایسه با صنعت برق و شکلهای مصرف عمومی وخصوصی و دولتی وانجمنی را پارک هیل داگلاس در کتابی که با عنوان «مشکل صنعت همگانی رایانه» در سال ۱۹۶۶ مورد بررسی قرار داد. واژهٔ ابر در واقع بر گرفته از صنعت تلفن است به این گونه که کمپانیهای ارتباطات راه دور که تا دهه ۱۹۹۰ تنها خطوط نقطه به نقطهٔ اختصاصی ارائه میکردند، شروع به ارائه شبکههای خصوصی مجازی با کیفیتی مشابه و قیمتهای کمتر نمودند. نماد ابر برای نمایش نقطه مرزی بین بخشهایی که در حیطه مسئولیت کاربرند و آنهایی که در حیطه مسئولیت عرضه کننده بکار گرفته میشد. رایانش ابری مفهوم ابر را به گونهای گسترش میدهد که سرورها را نیز علاوه برزیر ساختهای شبکه در بر گیرد.
سایت آمازون با مدرن سازی مرکز داده خود نقش مهمی در گسترش رایانش ابری ایفا کرد. بعد از حباب دات-کام آنها دریافتند که با تغییر مرکز دادههای خود – که ماننداغلب شبکههای رایانهای در بیشتر اوقات تنها از ۱۰٪ ظرفیت آن استفاده میشدو مابقی ظرفیت برای دورههای کوتاه اوج مصرف در نظر گرفته شده بود – به معماری ابر میتوانند بازده داخلی خود را بهبود بخشند. آمازون از سال ۲۰۰۶ امکان دسترسی به سامانه خود از طریق وب سرویسهای آمازون را بر پایه رایانش همگانی ارائه کرد. در سال ۲۰۰۷، گوگل و آی بی ام به همراه چند دانشگاه پروژهای تحقیقاتی در مقیاسی بزرگ را در زمینه رایانش ابری آغاز نمودند.در اواسط سال ۲۰۰۸ شرکت گارتنر متوجه وجود موقعیتی در رایانش ابری شد که برای «شکل دهی ارتباط بین مصرف کنندگان خدمات فناوری اطلاعات، بین آنهایی که این سرویسها را مصرف میکنند و آنها که این سرویسها را میفروشند» بوجود میآید.
اقتصاد ابری
کاربران رایانش ابری میتوانند از هزینه سرمایهای لازم برای خرید سختافزار و نرمافزار و خدمات دوری کنند، زیرا آنها تنها برای آنچه که استفاده میکنند به عرضه کنندگان پرداخت میکنند و هزینه اولیهای برای خرید تجهیزات به آنها تحمیل نمیشود. سایر مزایای اقتصادی این شیوه اشتراک زمانی در ارائه منابع رایانشی عبارتند از: موانع ورود به بازار کمتر، هزینه و زیر ساخت اشتراکی، سربار مدیریتی کمتر و دسترسی سریع به طیف وسیعی از برنامههای کاربردی.
عموماً کاربران میتوانند در هر زمانی قراردادشان را پایان دهند (و به این وسیله از ریسک و عدم قطعیت در نرخ بازگشت سرمایه بکاهند) و غالباً سرویسها زیر پوشش یک قرارداد سطح سرویس با جریمههای مالی قرار میگیرند. بنا به گفته نیکلاس کار، اهمیت راهبردی (استراتژیک) فناوری اطلاعات با استاندارد شدن و ارزان تر شدن آن کاهش مییابد. او استدلال میکند که تغییرالگووارهٔ رایانش ابری شبیه به جایگزینی ژنراتورهای مولد برق با شبکههای توزیع برق است که در اوایل قرن بیستم رخ داد. اگر چه کمپانیها ممکن است بتوانند هزینههای پیش پرداختی سرمایهای را حذف کنند اما در مورد هزینههای عملیاتی کاهش چندانی صورت نمیگیرد و ممکن است در عمل هزینههای عملیاتی افزایش یابند. در مواردی که هزینههای سرمایهای نسبتاً کوچک باشند یا سازمان انعطافپذیری بیشتری در مورد هزینههای سرمایهای نسبت به هزینههای عملیاتی داشته باشد، از دیدگاه مالی رایانش ابری انتخاب مناسبی نخواهد بود. سایر عواملی که بر میزان کاهش هزینه بالقوه استفاده از رایانش ابری تأثیر میگذارند عبارتند ازمیزان بازدهی مرکز دادهها یک کمپانی در مقایسه با فروشندگان رایانش ابری، هزینههای عملیاتی فعلی کمپانی، میزان پذیرش و استفاده از رایانش ابری و نوع کاربردی که باید در ابر میزبانی شود.
امنیت
امنیت نسبی رایانش ابری موضوعی بحث انگیز است که ممکن است پذیرش رایانش ابری را به تأخیر بیندازد.[۵۸] گروهی بر این باورند که امنیت دادهها وقتی که در داخل سازمان اداره شوند بالاتر است، در حالی که گروهی دیگر عقیده دارند که ارائه دهندگان سرویس انگیزهای قوی برای حفظ اعتماد دارند و از این رو سطح امنیت بالاتری را بکار میگیرند.
آینده
رایانش ابری در نمودار دوره محبوبت گروه گارتنر در راس دوره محبوبت قرار دارد، در این مقطع رایانش ابری در مرکز توجهات است اما هنوز کاملاً پتانسیلهای خود را بلفعل نکرده است. طبق پیش بینیهای گارتنر طی سه تا چهار سال آینده رایانش ابری پتانسیل واقعی خود را نمایان میکند.رایانش ابری بطور چشمگیری موانع ورود به تجارت نرمافزاری را کاهش میدهد و برای شرکتها روشهای جدیدِ کسب سود را مینمایاند. ارائه دهندگان خدمات ابر از طریق تسهیم، بهبود دادن و سرمایهگذاری بیشتر در نرمافزار و سختافزار به سود دست میابند- یکبار نصب نرمافزار میتواند نیازهای کاربران متعددی را پوشش دهد.
نیرو محرکههای اصلی ای که پشت سر رایانش ابر قرار دارند عبارتند از فراگیری شبکهٔ بیسیم و پهن باند، کاهش هزینههای ذخیرهسازی، و بهبود تصاعدی در نرمافزارهای پردازشگر اینترنتی. مشتریان خدمات ابر قادر خواهند بود تا ظرفیت بیشتری را در هنگام اوج تقاضا به سیستم خود تزریق کنند، هزینهها را کاهش داده، خدمات نوینی را تجربه کنند، و ظرفیتهای بلا استفاده را حذف کنند. بدین ترتیب، وب از منابع محاسباتی قدرتمند با قیمتهایی قابل پرداخت، میزبانی میکند و سازمانها بسته به شرایط اقتصادی وضعیت موجود خود- یعنی اینکه خرید نرمافزار و زیرساختها ارزان تر است یا خرید سرویس بر حسب نیاز- از امکانات رایانشی درون سازمانی یا خدمات ابر خارجی استفاده میکنند. در قرن ۲۱ شاهد افزایش تمایل استفاده از وسایل قابل حمل سبک برای دسترسی به خدمات اینترنت بجای کامپیوترهای شخصی هستیم. از آنجاییکه چنین وسایلی، امکانات پردازشی قوی ندارند (بعبارتی علاقهای به داشتنِ چنین امکاناتی ندارند)، پس چه کسی قدرت پردازشی را تامین خواهد کرد؟ پاسخ به این سوال در رایانش ابر نهفته است.این تصوّر که در ۲۰۱۹، همهٔ پردازشهای خود را از طریق لپ تاپها با هزینهای کمتر از ۱۰۰ دلار انجام خواهیم داد، در حالیکه هیچ مشکلی در زمینهٔ خدمات و سطوح امنیتی نخواهیم داشت، مسلماً فراتر از واقعیت است اما مطمئناً در آینده ازابرها بشکل بسیار گستردهای استفاده خواهیم کرد.پتانسیل رشد این تکنولوژی بسیار بالا برآورد شده است.
رایانش ابری در طی ده سال آتی به اشکال زیر بر زندگی ما تأثیر خواهد گذاشت:
- برنامههای درون ابر جایگزین برنامههایی خواهند شد که هم اکنون به صورت محلی در دستگاه هایتان نصب شدهاند. مانند برنامهٔ آفیس.
-اطلاعات ارزان تر و دسترسی و یافتنش آسان تر میگردد، زیرا ابر توسعهٔ برنامه و اتصال به شبکههای آنلاین را ارزان میکند. مانند دائرةالمعارفهای آنلاین و سرویسهای ذخیرهسازی اطلاعات آنلاین.
-ابر سرویسهای اجتماعی نوین را با اتصال کاربران از طریق شبکههای اجتماعی که خود ترکیبی از چند سرویس مختلف ابرند، میسر میسازد. مانند شبکهٔ اجتماعی فیسبوک، توییتر، گوگل پلاس و …
-ساخت برنامههای جدید آسان تر خواهد شد و مبتنی بر بخشهای ماژولار استاندارد خواهد بود. مانند سرویس PaaS گوگل (GAE).
-نقش سیستمهای عامل اختصاصی در پردازشها و رایانشهای روزمره تقلیل مییابد. با ظهور سیستم عاملهایی مانند کروم برای شرکت گوگل و آزور برای شرکت مایکروسافت؛ و همواره و قادر خوهید بود در تمام اوقات از هرجایی به ابر متصل شوید.
قسمت دوم و پایانی:رایانش ابری
(image)
دوستان و سروران عزیز،در قسمت اول رایانش ابری با مفاهیم اولیه،اصول کار و همچنین مزایای رایانش ابری آشنا شدیم.این ک با قسمت و پایانی از پردازش های ابری با ما همراه باشید.
تاریخچه
پیدایش مفاهیم اساسی رایانش ابری به دهه ۱۹۶۰ بازمی گردد. زمانی که جان مک کارتی اظهار داشت که «رایانش ممکن است روزی به عنوان یکی از صنایع همگانی سازماندهی شود». تقریباً تمام ویژگیهای امروز رایانش ابری (تدارک الاستیک، ارائه به صورت یک صنعت همگانی، برخط بودن و توهم دسترسی به عرضه نامحدود) به همراه مقایسه با صنعت برق و شکلهای مصرف عمومی وخصوصی و دولتی وانجمنی را پارک هیل داگلاس در کتابی که با عنوان «مشکل صنعت همگانی رایانه» در سال ۱۹۶۶ مورد بررسی قرار داد. واژهٔ ابر در واقع بر گرفته از صنعت تلفن است به این گونه که کمپانیهای ارتباطات راه دور که تا دهه ۱۹۹۰ تنها خطوط نقطه به نقطهٔ اختصاصی ارائه میکردند، شروع به ارائه شبکههای خصوصی مجازی با کیفیتی مشابه و قیمتهای کمتر نمودند. نماد ابر برای نمایش نقطه مرزی بین بخشهایی که در حیطه مسئولیت کاربرند و آنهایی که در حیطه مسئولیت عرضه کننده بکار گرفته میشد. رایانش ابری مفهوم ابر را به گونهای گسترش میدهد که سرورها را نیز علاوه برزیر ساختهای شبکه در بر گیرد.
(image)
سایت آمازون با مدرن سازی مرکز داده خود نقش مهمی در گسترش رایانش ابری ایفا کرد. بعد از حباب دات-کام آنها دریافتند که با تغییر مرکز دادههای خود – که ماننداغلب شبکههای رایانهای در بیشتر اوقات تنها از ۱۰٪ ظرفیت آن استفاده میشدو مابقی ظرفیت برای دورههای کوتاه اوج مصرف در نظر گرفته شده بود – به معماری ابر میتوانند بازده داخلی خود را بهبود بخشند. آمازون از سال ۲۰۰۶ امکان دسترسی به سامانه خود از طریق وب سرویسهای آمازون را بر پایه رایانش همگانی ارائه کرد. در سال ۲۰۰۷، گوگل و آی بی ام به همراه چند دانشگاه پروژهای تحقیقاتی در مقیاسی بزرگ را در زمینه رایانش ابری آغاز نمودند.در اواسط سال ۲۰۰۸ شرکت گارتنر متوجه وجود موقعیتی در رایانش ابری شد که برای «شکل دهی ارتباط بین مصرف کنندگان خدمات فناوری اطلاعات، بین آنهایی که این سرویسها را مصرف میکنند و آنها که این سرویسها را میفروشند» بوجود میآید.
اقتصاد ابری
کاربران رایانش ابری میتوانند از هزینه سرمایهای لازم برای خرید سختافزار و نرمافزار و خدمات دوری کنند، زیرا آنها تنها برای آنچه که استفاده میکنند به عرضه کنندگان پرداخت میکنند و هزینه اولیهای برای خرید تجهیزات به آنها تحمیل نمیشود. سایر مزایای اقتصادی این شیوه اشتراک زمانی در ارائه منابع رایانشی عبارتند از: موانع ورود به بازار کمتر، هزینه و زیر ساخت اشتراکی، سربار مدیریتی کمتر و دسترسی سریع به طیف وسیعی از برنامههای کاربردی.
(image)
عموماً کاربران میتوانند در هر زمانی قراردادشان را پایان دهند (و به این وسیله از ریسک و عدم قطعیت در نرخ بازگشت سرمایه بکاهند) و غالباً سرویسها زیر پوشش یک قرارداد سطح سرویس با جریمههای مالی قرار میگیرند. بنا به گفته نیکلاس کار، اهمیت راهبردی (استراتژیک) فناوری اطلاعات با استاندارد شدن و ارزان تر شدن آن کاهش مییابد. او استدلال میکند که تغییرالگووارهٔ رایانش ابری شبیه به جایگزینی ژنراتورهای مولد برق با شبکههای توزیع برق است که در اوایل قرن بیستم رخ داد. اگر چه کمپانیها ممکن است بتوانند هزینههای پیش پرداختی سرمایهای را حذف کنند اما در مورد هزینههای عملیاتی کاهش چندانی صورت نمیگیرد و ممکن است در عمل هزینههای عملیاتی افزایش یابند. در مواردی که هزینههای سرمایهای نسبتاً کوچک باشند یا سازمان انعطافپذیری بیشتری در مورد هزینههای سرمایهای نسبت به هزینههای عملیاتی داشته باشد، از دیدگاه مالی رایانش ابری انتخاب مناسبی نخواهد بود. سایر عواملی که بر میزان کاهش هزینه بالقوه استفاده از رایانش ابری تأثیر میگذارند عبارتند ازمیزان بازدهی مرکز دادهها یک کمپانی در مقایسه با فروشندگان رایانش ابری، هزینههای عملیاتی فعلی کمپانی، میزان پذیرش و استفاده از رایانش ابری و نوع کاربردی که باید در ابر میزبانی شود.
امنیت
امنیت نسبی رایانش ابری موضوعی بحث انگیز است که ممکن است پذیرش رایانش ابری را به تأخیر بیندازد.[۵۸] گروهی بر این باورند که امنیت دادهها وقتی که در داخل سازمان اداره شوند بالاتر است، در حالی که گروهی دیگر عقیده دارند که ارائه دهندگان سرویس انگیزهای قوی برای حفظ اعتماد دارند و از این رو سطح امنیت بالاتری را بکار میگیرند.
آینده
رایانش ابری در نمودار دوره محبوبت گروه گارتنر در راس دوره محبوبت قرار دارد، در این مقطع رایانش ابری در مرکز توجهات است اما هنوز کاملاً پتانسیلهای خود را بلفعل نکرده است. طبق پیش بینیهای گارتنر طی سه تا چهار سال آینده رایانش ابری پتانسیل واقعی خود را نمایان میکند.رایانش ابری بطور چشمگیری موانع ورود به تجارت نرمافزاری را کاهش میدهد و برای شرکتها روشهای جدیدِ کسب سود را مینمایاند. ارائه دهندگان خدمات ابر از طریق تسهیم، بهبود دادن و سرمایهگذاری بیشتر در نرمافزار و سختافزار به سود دست میابند- یکبار نصب نرمافزار میتواند نیازهای کاربران متعددی را پوشش دهد.
(image)
نیرو محرکههای اصلی ای که پشت سر رایانش ابر قرار دارند عبارتند از فراگیری شبکهٔ بیسیم و پهن باند، کاهش هزینههای ذخیرهسازی، و بهبود تصاعدی در نرمافزارهای پردازشگر اینترنتی. مشتریان خدمات ابر قادر خواهند بود تا ظرفیت بیشتری را در هنگام اوج تقاضا به سیستم خود تزریق کنند، هزینهها را کاهش داده، خدمات نوینی را تجربه کنند، و ظرفیتهای بلا استفاده را حذف کنند. بدین ترتیب، وب از منابع محاسباتی قدرتمند با قیمتهایی قابل پرداخت، میزبانی میکند و سازمانها بسته به شرایط اقتصادی وضعیت موجود خود- یعنی اینکه خرید نرمافزار و زیرساختها ارزان تر است یا خرید سرویس بر حسب نیاز- از امکانات رایانشی درون سازمانی یا خدمات ابر خارجی استفاده میکنند. در قرن ۲۱ شاهد افزایش تمایل استفاده از وسایل قابل حمل سبک برای دسترسی به خدمات اینترنت بجای کامپیوترهای شخصی هستیم. از آنجاییکه چنین وسایلی، امکانات پردازشی قوی ندارند (بعبارتی علاقهای به داشتنِ چنین امکاناتی ندارند)، پس چه کسی قدرت پردازشی را تامین خواهد کرد؟ پاسخ به این سوال در رایانش ابر نهفته است.این تصوّر که در ۲۰۱۹، همهٔ پردازشهای خود را از طریق لپ تاپها با هزینهای کمتر از ۱۰۰ دلار انجام خواهیم داد، در حالیکه هیچ مشکلی در زمینهٔ خدمات و سطوح امنیتی نخواهیم داشت، مسلماً فراتر از واقعیت است اما مطمئناً در آینده ازابرها بشکل بسیار گستردهای استفاده خواهیم کرد.پتانسیل رشد این تکنولوژی بسیار بالا برآورد شده است.
رایانش ابری در طی ده سال آتی به اشکال زیر بر زندگی ما تأثیر خواهد گذاشت:
- برنامههای درون ابر جایگزین برنامههایی خواهند شد که هم اکنون به صورت محلی در دستگاه هایتان نصب شدهاند. مانند برنامهٔ آفیس.
-اطلاعات ارزان تر و دسترسی و یافتنش آسان تر میگردد، زیرا ابر توسعهٔ برنامه و اتصال به شبکههای آنلاین را ارزان میکند. مانند دائرةالمعارفهای آنلاین و سرویسهای ذخیرهسازی اطلاعات آنلاین.
-ابر سرویسهای اجتماعی نوین را با اتصال کاربران از طریق شبکههای اجتماعی که خود ترکیبی از چند سرویس مختلف ابرند، میسر میسازد. مانند شبکهٔ اجتماعی فیسبوک، توییتر، گوگل پلاس و …
-ساخت برنامههای جدید آسان تر خواهد شد و مبتنی بر بخشهای ماژولار استاندارد خواهد بود. مانند سرویس PaaS گوگل (GAE).
-نقش سیستمهای عامل اختصاصی در پردازشها و رایانشهای روزمره تقلیل مییابد. با ظهور سیستم عاملهایی مانند کروم برای شرکت گوگل و آزور برای شرکت مایکروسافت؛ و همواره و قادر خوهید بود در تمام اوقات از هرجایی به ابر متصل شوید.
قسمت دوم و پایانی:رایانش ابری