نبردهای زمینی تا حدودی وابسته به پشتیبانی ادوات زرهی هستند.در بسیاری از موارد نیز به دلیل وجود عدم توازن در بین نیروهای درگیر،نیاز به پشتیبانی پرقدرت احساس میشود.وجود هلیکوپتر های جنگی اولین ایده ایست که به ذهن خواهد رسید.اما بهتر است بدانید که با پیشرفت های تکنولوژی در ادوات نظامی،هلیکوپترها دیگر به مانند سابق امن نیستند.درست زمانی که یک لشگر زرهی به سمت یک شهر یورش میبرد،وقتی که تروریست ها در حال حمله به مردمان بی دفاع هستند و یا زمانی که یک گروه از نیروهای خودی گرفتار یک جنگ نابرابر شده اند،تنها راه یورش یک فرشته است!

جنگنده های پشتیبانی نزدیک،اصطلاحی نظامی است که به یک کلاس از هواپیماهای جنگی گفته میشود.این جنگنده ها وظایفی مانند حمایت و پشتیبانی از نیروهای زمینی،حمله به دسته های زرهی،حمله به گروهک های تروریستی،پاک سازی جاده،پشتیبانی فوری و نزدیک،حمله به هلیکوپترها و…را دارند.به طور کلی این نوع از جنگنده ها نه به منظور دفاع هوایی و تنها در اهداف زمینی (به جز حمله به هلیکوپترها) کاربرد دارند.تجهیزات این جنگنده ها از انواع به خصوصی است.در این مطلب قصد داریم تا شما عزیزان را با بهترین جنگنده پشتیبانی نزدیک جهان یعنی A-10 آَشنا سازیم.

“A-10 THUNDERBOLT 2″ نام یک جنگنده دفاع نزدیک تولید کشور آمریکا و کارخانه فیرچایلد ریپابلیک ایت.این جنگنده از دو موتور توربو جت جنرال الکتریک TF34-GE100A بهره میبرد.این موتورها قدرت مانور پذیری بسیار بالایی را به A-10 هدیه میکنند.این جنگنده به منظور برای مقابله با اهداف زمینی مانند تانک،زره پوش های مسلح و دیگر اهداف نظامی مسلح به‌کار میرود.طراحی بالها و محل قرارگیری موتورهای این جنگنده قابلیت پرواز و فرود سریع را در اختیار آن میگذارند که به منظور استفاده های اورژانسی و موثر بسیار مفید است.A-10 توان پرواز با سرعت 320 کیلومتر در ساعت را در ارتفاع پایین (حتی 300 متر) داراست که در این حالت میتواند به راحتی تجهیزات زمینی را مورد هدف قرار دهد.حداکثر سرعت آن نیز 830 کیلومتر در ساعت است.مهمترین جنگ افزار این جنگنده،یک توپ گاتلینگ 30 میلی متری GAU-8 AVENGER  است.جالب است بدانید که این توپ،سنگین ترین توپ اتوماتیکی است که تا به حال بر روی یک جنگنده نصب شده است.این گاتلینگ توان شلیک 3900 گلوله در دقیقه را داراست که توسط یک سیستم ناوبری الکترونیکی و پیشرفته،به آسانی میتواند اهداف متحرک زمینی را نابود سازد.از دیگر امکانات این جنگنده،سیستم دید در شب دیجیتالی است که محیط اطراف را برای خلبان به نمایش در می آورد.A-10 یک جنگنده نسبتا قدیمی است که در سال 1972 اولین پرواز خود را انجام داده است و چند سال بعد وارد خدمت شده است،اما تا کنون بارها مورد به روز رسانی و تجهیز به وسیله سخت افزارهای جدید قرار گرفته است.یک لایه مستحکم از جنس تیتانیوم،اطراف محل قرار گیری خلبان را پوشش میدهد.این پوشش به منظور حفاظت از جان خلبان استفاده شده است.وزن این جنگنده در حالی که به تسلیحات مسلح نباشد بیش از 11 تن و در صورتی که مجهز به تجهیزات جنگی باشد،بیش از 13 تن خواهد بود.A-10 توان حمل حداکثر 7 تن مهمات را دارد.

این جنگنده در خلال جنگ ائتلاف در عراق که در سالهای 1990-1991 صورت گرفت،به تنهایی 50% از تانک ها و 31% از نفر بر های این کشور را نابود ساخت.سیستم SAS یک تکنولوژی پیشرفته به منظور انجام مانورهای سنگین است.SAS توانایی کنترل هواپیما را بهبود میبخشد.وظیفه دیگر این سیستم کمک به هدف گیری و شلیک است.گاتلینگ قدرتمند این جنگنده مشکلاتی را نیز به همراه داشته است.به عنوان مثال شلیک این توپ موجب تداخل در کنترل جنگنده بوده و در اصطلاح عامیانه،موجب لگد به بدنه جنگنده میشده است.از همین رو یک سامانه جدید با نام PAC بر روی A-10 نصب گشته است.این سیستم موجبات قفل دقیق بر روی هدف را فراهم ساخته است.سامانه الکترونیکی و پیشرفته دیگر A-10،GCAS نام دارد که خلبان را از خطر ارتفاع بسیار پائین آگاه کرده و جلوی برخورد آن را با زمین میگیرد.

NVG نام نوعی عینک دیجیتالی دید در شب است.این عینک به وسیله یک سیستم الکترونیکی،نورهای ضعیف را برای خلبانان تقویت کرده و پرواز های شبانه را تسهیل میکنند.همچنین منورهای پرتابی از A-10 که یک مشکل امنیتی برای آن به حساب می آمدند،با نمونه های پیشرفته جایگزین شده اند.بدین وسیله منورهای جدید را فقط خلبانان رویت خواهند کرد.این قابلیت به وسیله فناوری NVG کاربرد خواهد داشت.نکته جالب توجه بعدی،نصب یک سخت افزار بر روی دستکش های خلبانان است.با استفاده از آن یک لیزر در انگشتان خلبان نصب میگردد که میتواند با دست به اهداف مورد نظر اشاره کرده و دیگر خلبانان با استفاده از عینک های NVG آن را مشاهده کنند.

A-10 دارای 11 قسمت برای حمل مهمات است.این غلاف ها در زیر بال ها و بدنه قرار دارند.این جنگنده قادر به حمل طیف عظیمی از انواع مهمات است که از آنها میتوان به راکت های LAU-68/61،LAU-5003،LAU-10،موشک های هوا به هوا AIM- سایدواندر،هوا به زمین AGM-65 و بمب های سقوط آزاد اشاره کرد.تنها استفاده کننده A-10 ارتش ایالات متحده است.این جنگنده تاریخ انقضای مشخصی ندارد زیرا به وسیله بروز رسانی های گسترده،توانایی برطرف کردن نیازهای ارتش را دارد.برخی از منابع تاریخ بازنشستگی A-10 را سالهای 2028 تا 2040 میدانند.این جنگنده مجهز به تعداد زیادی از غلاف های جنگ الکترونیک،ناوبری های پیشرفته دیجیتالی و الکترونیکی مانند خلبان خودکار و INS،سیستم جهت یابی EGI و…است که تضمینی برای بقای آن محسوب میگردد.در جریان حمله عراق به کشور کویت،نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا این کشور را مجبور به عقب نشینی از کویت کردند.یکی از خاطرات تلخ ارتش عراق مربوط به سال 1991 است.پس از پذیرش عقب نشینی توسط صدام،لشگر عراق که شامل نیروهای زرهی و سربازان آن کشور بود،از بزرگراه کویت-بصره عازم عراق شدند.درست در همین هنگام بود که جنگنده های A-10 و هلیکوپترهای آمریکایی مانند عزرائیل بر سر آنها خراب شدند و در عرض زمانی کوتاه،بزرگراه از جنازه ها و تجهیزات زرهی غرق در آتش پر شد!از آن زمان به بعد،بزرگراه کویت-بصره به بزرگراه مرگ مشهور شد.در این حمله،قدرت برق آسای A-10 مجددا یاد آوری شد.این نابودی وحشتناک و عظیم،نتیجه بی دقتی افسران عراقی بود که تعداد زیادی از نیروهای زرهی را بدون پشتیبانی هوایی و موشکی در یک جاده بزرگ رها ساخته بودند.