آیا تلویزیون های RGBW همان چیزی هستند که تبلیغ میشوند؟
شرکت های بزرگ جهان همواره در تلاش برای ارتقای استانداردهای فعلی هستند و در این مسیر از هیچ کوششی فروگذار نمی کنند. یکی از بخش های بسیار رقابتی در دنیای تکنولوژی مربوط به نمایشگرها می شود. بخشی که سالانه میلیون ها دستگاه در آن تولید شده و توسط شرکت های بزرگ و کوچک در سراسر جهان به دست مصرف کنندگان می رسد. در سال های اخیر شرکت های بزرگ حاضر در این صنعت در پی ایجاد استانداردهای مورد نیاز UHD یا Ultra High Definition برای نمایشگرها بوده اند و در این بین مدتی پیش بود که خانواده ای جدید از LED LCD های UHD با عنوان تجاری RGBW یا WRGB وارد بازار شدند. به صورت خلاصه باید گفت تفاوت این LCD ها با LCD های دیگر در استفاده از ساب پیکسل های سفید رنگ در کنار ساختار سنتی RGB (قرمز – سبز – آبی) می باشد. یکی از ویژگی های فنی این ساختار پیکسلی آن است که هر پیکسل سفید توسط پیکسل های RGB احاطه شده است و به این ترتیب هر ردیف در یک نمایشگر LED LCD از نوع RGBW و 3480×2160 تنها دارای 2880 زیر واحد می باشد که قادر به بازتولید طیف کامل رنگ می باشند. این نکته ای است که باعث بروز سوالات متعددی درباره تکنولوژی مورد اشاره می شود.
وضوح UHDرا می توان به صورت 3840×2160 پیکسل معرفی کرد که به این ترتیب تلویزیون RGBW LED در صورت استفاده از یک الگوی سیاه و سفید به عنوان مقیاس عبوری مشکلی در تامین شرایط نخواهد داشت. اما زمانی که هر چهار زیر پیکسل با یک پیکسل سفید جایگزین شوند، شاهد کاهش 25 درصدی در تعداد ساب پیکسل های قابل آدرس دهی مجزا خواهیم بود. همین نکته باعث شده برخی از منتقدین عنوان کنند تلویزیون های RGBW LCD اصولا نبایست در دسته تلویزیون های 4K طبقه بندی شده و به فروش برسند زیرا 3 آرایه از هر 4 آرایه “سه زیر پیکسلی” (به صورت RGB، WRG، BWR و GBW) قادر به تولید طیف کامل اطلاعات رنگ های مورد نیاز در ویدئوهای RGB نمی باشند. در طرف مقابل نیز معرفی کنندگان این تکنولوژی به مواردی نظیر افزایش روشنایی، کاهش مصرف انرژی و کاهش هزینه های تولید و در نتیجه قیمت نهایی پایین تر به عنوان مزایای آن اشاره می کنند. اما فروش این گونه تلویزیون ها تحت عنوان 4K و بروز این انقادات باعث شده محافل فنی به بررسی و مقایسه تلویزیون های WRGB با تلویزیون های استاندارد 4K Ultra HD بپردازند. وب سایت HDTVTest یکی از این دسته وب سایت هاست که در ادامه نتایج به دست آمده توسط متخصصین آن را مرور خواهیم کرد.
وضوح
برای این تست رزولشن خروجی بر روی 3840×2160/24p تنظیک شده و الگوهای زیر در هر دو تلویزیون مورد بررسی قرار گرفته اند:
- صفحه شطرنجی با 1 پیکسل سفید و 1 پیکسل سیاه
- خطوط عمودی 1 پیکسلی با رنگ های متغیر سیاه و سفید
- خطوط افقی 1 پیکسلی با رنگ های متغیر سیاه و سفید
همان طور که در تصویر این آزمایش مشاهده می کنید، تلویزیون WRGB (تصویر سمت چپ) قادر به تولید مناسب الگوی شطرنجی تک پیکسلی نبوده و شیفت رنگ در آن به وضوح مشاهده می شود. البته در آزمایش مورد نظر به این نکته اشاره شده است که در شرایط عادی و در تست خارج از آزمایشگاه این مشکلات قابل مشاهده با چشم انسان نیستند.
درخشش
HDTVTest به این نکته اشاره کرده است که در زمان کالیبره کردن نمایشگر WRGB، خروجی نور آن از مقدار کالیبره 120 cd/m2 تا میزان 117.5 cd/m2 کاهش پیدا کرده است. برای اطمینان از عدم بروز مشکل فنی، تست APL نیز انجام شده و مشاهده شده است که با افزایش APL، میزان درخشندگی از صفحه سفید مرکزی به تدریج کاهش یافته است. به این ترتیب به نظر می رسد تلویزیون WRGB به صورت خودکار در حال تنظیم درخشش نور سفید برای به حداقل رساندن واپیچش رنگی در زمان وجود عناصر دیگر بر روی صفحه بوده است.
رنگ ها
نمودارهای ارائه شده در بخش های Greyscale، Gamma و Colours نشان دهنده عملکرد نا امید کننده تلویزیون های WRGB بوده است. به عقیده HDTVTest احتمالا دلیل این نتایج مربوط به عدم تعامل بین سیگنال RGB ورودی و ساختار ساب پیکسلی RGBW می باشد. بر اساس توضیحات ارائه شده، یک نمایشگر Rec.709 یا DCI که رنگ سفید آن در 100 نیت بر روی D65 تنظیم شده باشد می بایست رنگ قرمز را در حدود 21 نیت، سبز را در 72 نیت و آبی را در 7 نیت ارائه کند، اما به دلیل وجود ساب پیکسل های سفید، هر سه مقدار اندازه گیری شده برای رنگ های قرمز، سبز و آبی کمتر از میزان مورد انتظار بوده اند.
در نتیجه باید اذعان کرد که با وجود مشکلات ذکر شده و عدم توانایی تولید رنگ های دقیق در تلویزیون های WRGB و از بین رفتن اطلاعات رنگ ها با نمایش سیگنال های ویدئویی RGB در ماتریس های WRGB کاربران قادر به مشاهده محتوای تصویری با بالاترین کیفیت تصویر و رنگ نخواهند بود. همچنین باید گفت تاکید بر وجود پیکسل های بیشتر به جای به کار گیری از پیکسل های بهتر می تواند امری بر خلاف جریان توسعه UHD در نظر گرفته شده و حتی اگر توجیهی نظیر قیمت کمتر و یا مصرف انرژی پایین تر را نیز در نظر بگیریم، می توان پرسش های متعددی درباره 4K UHD بودن تلویزیون های WRGB به صورت واقعی یا صرفا تبلیغاتی بودن آن مطرح کرد.
آیا تلویزیون های RGBW همان چیزی هستند که تبلیغ میشوند؟
(image)
شرکت های بزرگ جهان همواره در تلاش برای ارتقای استانداردهای فعلی هستند و در این مسیر از هیچ کوششی فروگذار نمی کنند. یکی از بخش های بسیار رقابتی در دنیای تکنولوژی مربوط به نمایشگرها می شود. بخشی که سالانه میلیون ها دستگاه در آن تولید شده و توسط شرکت های بزرگ و کوچک در سراسر جهان به دست مصرف کنندگان می رسد. در سال های اخیر شرکت های بزرگ حاضر در این صنعت در پی ایجاد استانداردهای مورد نیاز UHD یا Ultra High Definition برای نمایشگرها بوده اند و در این بین مدتی پیش بود که خانواده ای جدید از LED LCD های UHD با عنوان تجاری RGBW یا WRGB وارد بازار شدند. به صورت خلاصه باید گفت تفاوت این LCD ها با LCD های دیگر در استفاده از ساب پیکسل های سفید رنگ در کنار ساختار سنتی RGB (قرمز – سبز – آبی) می باشد. یکی از ویژگی های فنی این ساختار پیکسلی آن است که هر پیکسل سفید توسط پیکسل های RGB احاطه شده است و به این ترتیب هر ردیف در یک نمایشگر LED LCD از نوع RGBW و 3480×2160 تنها دارای 2880 زیر واحد می باشد که قادر به بازتولید طیف کامل رنگ می باشند. این نکته ای است که باعث بروز سوالات متعددی درباره تکنولوژی مورد اشاره می شود.
وضوح UHDرا می توان به صورت 3840×2160 پیکسل معرفی کرد که به این ترتیب تلویزیون RGBW LED در صورت استفاده از یک الگوی سیاه و سفید به عنوان مقیاس عبوری مشکلی در تامین شرایط نخواهد داشت. اما زمانی که هر چهار زیر پیکسل با یک پیکسل سفید جایگزین شوند، شاهد کاهش 25 درصدی در تعداد ساب پیکسل های قابل آدرس دهی مجزا خواهیم بود. همین نکته باعث شده برخی از منتقدین عنوان کنند تلویزیون های RGBW LCD اصولا نبایست در دسته تلویزیون های 4K طبقه بندی شده و به فروش برسند زیرا 3 آرایه از هر 4 آرایه “سه زیر پیکسلی” (به صورت RGB، WRG، BWR و GBW) قادر به تولید طیف کامل اطلاعات رنگ های مورد نیاز در ویدئوهای RGB نمی باشند. در طرف مقابل نیز معرفی کنندگان این تکنولوژی به مواردی نظیر افزایش روشنایی، کاهش مصرف انرژی و کاهش هزینه های تولید و در نتیجه قیمت نهایی پایین تر به عنوان مزایای آن اشاره می کنند. اما فروش این گونه تلویزیون ها تحت عنوان 4K و بروز این انقادات باعث شده محافل فنی به بررسی و مقایسه تلویزیون های WRGB با تلویزیون های استاندارد 4K Ultra HD بپردازند. وب سایت HDTVTest یکی از این دسته وب سایت هاست که در ادامه نتایج به دست آمده توسط متخصصین آن را مرور خواهیم کرد.
وضوح
برای این تست رزولشن خروجی بر روی 3840×2160/24p تنظیک شده و الگوهای زیر در هر دو تلویزیون مورد بررسی قرار گرفته اند:
- صفحه شطرنجی با 1 پیکسل سفید و 1 پیکسل سیاه
- خطوط عمودی 1 پیکسلی با رنگ های متغیر سیاه و سفید
- خطوط افقی 1 پیکسلی با رنگ های متغیر سیاه و سفید
(image)
همان طور که در تصویر این آزمایش مشاهده می کنید، تلویزیون WRGB (تصویر سمت چپ) قادر به تولید مناسب الگوی شطرنجی تک پیکسلی نبوده و شیفت رنگ در آن به وضوح مشاهده می شود. البته در آزمایش مورد نظر به این نکته اشاره شده است که در شرایط عادی و در تست خارج از آزمایشگاه این مشکلات قابل مشاهده با چشم انسان نیستند.
درخشش
HDTVTest به این نکته اشاره کرده است که در زمان کالیبره کردن نمایشگر WRGB، خروجی نور آن از مقدار کالیبره 120 cd/m2 تا میزان 117.5 cd/m2 کاهش پیدا کرده است. برای اطمینان از عدم بروز مشکل فنی، تست APL نیز انجام شده و مشاهده شده است که با افزایش APL، میزان درخشندگی از صفحه سفید مرکزی به تدریج کاهش یافته است. به این ترتیب به نظر می رسد تلویزیون WRGB به صورت خودکار در حال تنظیم درخشش نور سفید برای به حداقل رساندن واپیچش رنگی در زمان وجود عناصر دیگر بر روی صفحه بوده است.
رنگ ها
نمودارهای ارائه شده در بخش های Greyscale، Gamma و Colours نشان دهنده عملکرد نا امید کننده تلویزیون های WRGB بوده است. به عقیده HDTVTest احتمالا دلیل این نتایج مربوط به عدم تعامل بین سیگنال RGB ورودی و ساختار ساب پیکسلی RGBW می باشد. بر اساس توضیحات ارائه شده، یک نمایشگر Rec.709 یا DCI که رنگ سفید آن در 100 نیت بر روی D65 تنظیم شده باشد می بایست رنگ قرمز را در حدود 21 نیت، سبز را در 72 نیت و آبی را در 7 نیت ارائه کند، اما به دلیل وجود ساب پیکسل های سفید، هر سه مقدار اندازه گیری شده برای رنگ های قرمز، سبز و آبی کمتر از میزان مورد انتظار بوده اند.
(image)
(image)
(image)
(image)
(image)
در نتیجه باید اذعان کرد که با وجود مشکلات ذکر شده و عدم توانایی تولید رنگ های دقیق در تلویزیون های WRGB و از بین رفتن اطلاعات رنگ ها با نمایش سیگنال های ویدئویی RGB در ماتریس های WRGB کاربران قادر به مشاهده محتوای تصویری با بالاترین کیفیت تصویر و رنگ نخواهند بود. همچنین باید گفت تاکید بر وجود پیکسل های بیشتر به جای به کار گیری از پیکسل های بهتر می تواند امری بر خلاف جریان توسعه UHD در نظر گرفته شده و حتی اگر توجیهی نظیر قیمت کمتر و یا مصرف انرژی پایین تر را نیز در نظر بگیریم، می توان پرسش های متعددی درباره 4K UHD بودن تلویزیون های WRGB به صورت واقعی یا صرفا تبلیغاتی بودن آن مطرح کرد.
آیا تلویزیون های RGBW همان چیزی هستند که تبلیغ میشوند؟
car
