دوستان عزیز، دنیا همیشه آن طور که ما می خواهیم نیست. در زندگی بارها و بارها پیش آمده و خواهد آمد که چرخ روزگار آن طور که به کام ما باشد نچرخیده و آسمانمان نه آفتابی، که ابری و گرفته بوده. از بد حادثه این رسم روزگار است و کاری از دست هیچ کداممان بر نمی آید. دوستان، غم از دست دادن عزیزان بسیار سنگین است و دلی به وسعت دریا لازم است تا بتواند با خاطرات عزیزی که سفر کرده بسازد. در همین اطراف ما بوده اند خانواده هایی که چند هفته قبل با شوق و شوری وصف نشدنی به فکر استقبال از بزرگانشان بوده اند و خانه و محل را آذین بسته بودند تا بازگشت با شکوهشان را جشن بگیرند و از فردا حاجی صدایشان کنند؛ اما روزگار فکر دیگری برایشان داشته و حالا پارچه نوشته های تبریک را با پرده های سیاه عوض کرده اند.